Jij, een burn-out?!

Maar je hebt toch eindelijk de baan die je zo graag wilde…?!

Daar zat ik dan, thuis, op de bank, met de baan die ik zo graag had gewild. En met een burn-out. Die geweldige baan, dat prachtige werk, daar kon ik niet meer aan denken zonder dat de tranen in mijn ogen sprongen. 

Burn-out, een maatschappelijk probleem?

Dat ook plezierig en bevredigend werk teveel energie kan vragen, is een grote valkuil. Als daar andere spanningen bij komen, wordt het nog riskanter. 

In de literatuur wordt vaak de veeleisendheid van de maatschappij of de hoge verwachtingen van werkgevers genoemd als het over oorzaken van burn-out gaat. Hoewel het zeer waarschijnlijk is dat daar een deel van de oorzaak ligt, blijft het ook wel erg bijzonder dat dit als oorzaak wordt gezien. In Nederland kun je namelijk zelf kiezen waar je werkt. En waarom zou je blijven werken bij een werkgever die de lat zo hoog legt dat je als medewerker overvraagd wordt en uitgeput raakt? 

Vaak is dit te herleiden naar de overlevingsstrategieën van je werkgever en die van jezelf. De bedrijfscultuur past dan perfect bij jouw jong gevormde patronen. 

Ik was eraan gewend om alle verantwoordelijkheid in mijn eentje te dragen in mijn gezin van herkomst, en dat deed ik op mijn werk vervolgens ook want laat er daar nou net een ‘gat’ zitten. Ik had afgeleerd om grenzen te voelen en aan te geven. Vond ik iets leuk? Dan zei ik ja. Het bleek geen goede graadmeter voor iemand die bijna alles leuk en interessant vindt ;-). Zeker in mijn droombaan van toen. En zo ging ik dus ook in mijn werk ongemerkt en met grote regelmaat over mijn eigen grens. Deze patronen voelden voor mij vertrouwd en ik was me niet bewust van de ongezonde situatie waarin ik me bevond.

Burn-out =

Een burn-out wordt gezien als een uitputtingsreactie van lichaam en geest als gevolg van mismanagement van stress. Volgens de WHO (World Health Organization) gaat het zelfs specifiek om werkgerelateerde stress: ‘a syndrome conceptualized as resulting from chronic workplace stress that has not been successfully managed’. De definitie van burn-out verandert regelmatig, omdat er steeds meer informatie beschikbaar komt, en wat mij betreft is deze ook wel iets te strak afgesteld.

Meerdere factoren spelen een rol

Lang niet altijd is werkstress de (hoofd)oorzaak. In de praktijk zie ik eigenlijk altijd mensen die opgebrand zijn geraakt door een combinatie van factoren. Naast de eerder genoemde veeleisendheid van de maatschappij en de hoge druk vanuit een werkgever, zijn je eigen overlevingsstrategieën misschien wel het hoofdingrediënt voor een burn-out. Ook spelen je stressgevoeligheid en andere persoonlijkheidskenmerken een rol. Daarbij kun je bijvoorbeeld denken aan perfectionisme, ambitie, groot doorzettingsvermogen, hoogsensitiviteit. Voeg nog een ingrijpende gebeurtenis toe, in het heden of uit het verleden, en je hebt de optimale mix voor een burn-out.

Ik had een burn-out nodig als stok tussen de spaken, om letterlijk stil gezet te worden. Om het ‘altijd maar doorgaan, onder welke omstandigheden ook’ op te laten houden. Mijn overlevingsstrategie had me als kind en puber geholpen om in leven te blijven, maar was nu ‘op’. Het was tijd voor mij om te leren anders met mezelf om te gaan. 

Hoe ik dat deed en wat jij kunt doen, lees je in mijn blogs over overlevingsstrategieën en over stressmanagement.

Met welke patronen van jezelf zou jij wel eens af willen rekenen?